زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

خورشید (قرآن)





یکی از موضوعات و عناوینی که در آیات قرآن مطرح شده، خورشید است.


۱ - معنای خورشید



خورشيد، ستاره‌ای است كه جاذبه گرانشى‌ (گرانش‌) آن اجرام منظومه شمسی را بر مدارات‌شان نگاه مى‌دارد. نزديك‌ترين ثوابت به زمین است و اشعه آن، منبع حرارت، نور، موادّ غذايى، سوخت و قدرت است.
[۱] لغت‌نامه، ج ۶، ص ۸۸۵۵، «خورشيد».

در اين عناوین آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى‌ «شمس» و «سراج» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



بازگشت خورشید (قرآن)، پرستش خورشید (قرآن)، تابش خورشید (قرآن)، تسخیر خورشید (قرآن)، جایگاه خورشید (قرآن)، حرکت خورشید (قرآن)، خلقت خورشید (قرآن)، خورشید از آیات الهی (قرآن)، خورشید در آستانه قیامت (قرآن)، خورشید در بهشت (قرآن)، خورشید و ماه (قرآن)، زوال خورشید (قرآن)، سجده برای خورشید (قرآن)، سجده خورشید (قرآن)، سوگند به خورشید (قرآن)، طلوع خورشید (قرآن)، عمر خورشید (قرآن)، غروب خورشید (قرآن)، فرجام خورشید (قرآن)، فروزندگی خورشید (قرآن)، فواید خورشید (قرآن)، قرارگاه خورشید (قرآن)، گرمای خورشید (قرآن)، نظم خورشید (قرآن)، نور خورشید (قرآن)، خورشیدپرستی (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. لغت‌نامه، ج ۶، ص ۸۸۵۵، «خورشيد».


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۳، ص۱۴۴، برگرفته از مقاله «خورشید».    


رده‌های این صفحه : خورشید | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.